راه های رسیدن به آرامش در کلام امام علی (علیه السلام)

آرامش اکسیر گمشدۀ بشر امروز است و او تلاش می کند تا به این اکسیر دست یابد، اما به دلیل شناخت ناقصی که از خود دارد، نمی تواند نسخۀ کاملی از راه های رسیدن به این مهم را ارائه دهد. در اندیشۀ دینی، با توجه به شناخت کاملی که خداوند از ابعاد مختلف وجودی انسان دارد، راه درست رسیدن انسان به آرامش را به بشر شناسانده است. امام علی (علیه السلام) نیز به عنوان انسان کامل و وارث علم بی پایان نبوی، راه های رشد، کمال و در نتیجه راه نیل انسان به سعادت و در نتیجه آرامش حقیقی را در کلامش بیان نموده است. برای رسیدن به آرامش، ابتدا انسان باید عوامل مختلف فردی و غیر فردیِ برهم زنندۀ آرامش را بشناسد و درصدد رفع آنها برآید، که از جملۀ عوامل فردی می توان به مواردی همچون بی صبری و حرص اشاره نمود. در این مورد از جمله عواملی که در کلام امام علی (علیه السلام) باعث آرامش روحی و روانی انسان معرفی شده، صفات صبر و قناعت است. همچنین از عوامل غیر فردی می توان به عوامل اجتماعی مخلّ آرامش اشاره کرد که از جمله بدبینی، حسادت، بخل، تکبر وغیره می باشد و در مقابل آن می توان به صفاتی چون خوش بینی، خیرخواهی، سخاوت، تواضع و غیره اشاره کرد. از عواملی که نقش بسیار مهمی در رسیدن انسان به آرامش حقیقی دارد عوامل معنوی، مانند ایمان به خدا، راضی بودن به قضای الهی، توکل، انس با خدا، ذکر خدا، دوری از شیطان و نفس امّاره می باشد. همچنین از بحران هایی که در این مسیر ضد آرامش محسوب شده، بی ایمانی، خدافراموشی، نداشتن توکل، غفلت از یاد خدا، و غیره است.